Er blijft volgens hen te veel onduidelijkheid over de aangepaste beschikbaarheid. Ook het voorstel over actieve beschikbaarheid voor onvrijwillig deeltijdse werknemers met een IGU-uitkering is voor ACV, ABVV en ACLVB onaanvaardbaar. ACV, ABVV en ACLVB stellen dat ze betreuren dat de werkgevers zich niet wilden aansluiten bij dit advies en zo de facto het akkoord over beschikbaarheid dat ze eerder afsloten straal negeren.

Op 18 juni kwam het regeringsvoorstel over aangepaste beschikbaarheid een eerste keer op tafel te liggen. Dit als reactie op het sociaal akkoord van de Groep van Tien.  De gewestelijke bemiddelingsdiensten zullen binnen de negen maanden een individueel actieplan moeten aanbieden, dat kan bestaan uit een opleiding, een begeleiding bij het zoeken naar werk of elke andere maatregel die de inzetbaarheid op de arbeidsmarkt verhoogt. Eén jaar na de start van het actieplan wordt geëvalueerd. Wie niet positief meewerkt, krijgt een sanctie. Deze aangepaste beschikbaarheid wijkt af van het akkoord dat de sociale partners sloten.

Bovendien is er ook nu nog veel onduidelijkheid zeggen de ACV, ABVV en ACLVB. Ze stellen dat de definitie en voorwaarden rond dit begrip zijn onvoldoende afgelijnd en zijn te vaak voor interpretatie vatbaar. “Waar ligt de grens tussen passieve en actieve beschikbaarheid? Hoe moet aangepaste beschikbaarheid gecontroleerd worden? Wat ook met de begeleiding van SWT’ers en oudere werklozen? Kunnen de arbeidsbemiddelingsdiensten aangepaste begeleiding garanderen?”

De invulling van de ‘aangepaste beschikbaarheid’ kan bovendien verschillen van gewest tot gewest. Wat volgens de ACV, ABVV en ACLVB tot onbeheersbare situaties zal leiden in ondernemingen met werknemers uit verschillende gewesten of met zetels in verschillende gewesten.