In zijn verslag aan het federale parlement gaat het Rekenhof na welk gevolg werd gegeven aan de negentien aanbevelingen die het had geformuleerd in zijn audit van november 2021. Het had daarin onderzocht welke steunmaatregelen de federale overheid had genomen in het kader van de COVID-19-crisis, hoe zij het reglementaire kader en de controle op de correcte toekenning ervan had georganiseerd en, tot slot, hoe zij die maatregelen opvolgde en evalueerde.

Naar aanleiding van zijn opvolging is het van oordeel dat er van de negentien aanbevelingen twee zijn uitgevoerd, negen nog in uitvoering zijn en zes niet zijn uitgevoerd. Voor twee aanbevelingen beschikt het over te weinig informatie om een standpunt in te nemen.

Drie jaar na de audit van het Rekenhof blijft het onduidelijk hoe de federale overheid toekomstige crisissen gezamenlijk met andere overheden zal aanpakken (in het kader van een draaiboek bv.), welke coördinatie ze hiervoor zal opzetten en hoe ze de informatie over steunmaatregelen publiek toegankelijk zal maken. Ook over de realisatie van een gemeenschappelijke databank die alle verleende steunmaatregelen verzamelt, heerst onduidelijkheid.

Evenmin is het duidelijk in welke mate de steunmaatregelen onderbouwd zijn en welke concrete doelstellingen en indicatoren werden geformuleerd om de realisatie ervan op te volgen. Wel gaven de federale administraties en instellingen aan hun nieuwe maatregelen voortaan (bij nieuwe crisissen) beter af te stemmen op de noden van hun doelgroep, waarbij ze ook aandacht hebben voor de toekenningsvoorwaarden. Ze maken hierbij waar mogelijk ook gebruik van de opvolgingsinformatie en de evaluaties van de eigen steunmaatregelen.

Hoewel op federaal niveau niet wordt ontkend dat er mogelijke lacunes zijn in de regelgeving, worden geen concrete acties in het vooruitzicht gesteld om hieraan tegemoet te komen, mogelijks door de tijdelijkheid van de maatregelen. Lacunes in de controles werden daarentegen aangepakt door een aangepaste en verbeterde controleaanpak, waarbij ook werd ingezet op meer participatie van de meewerkende instellingen. Voor het verwerken van de steunaanvragen en de controle hierop ontvingen de administraties en instellingen een tijdelijke verhoging van hun middelen.

Het Rekenhof stelt vast dat veel aandacht wordt besteed aan de identificatie van mogelijke missing links in de gegevensuitwisseling, die onder andere wordt gebruikt bij de controles. Daarbij hebben de administraties en instellingen ook elk afzonderlijk stappen ondernomen om dergelijke gegevensuitwisselingen sneller te laten verlopen en de kwaliteit van de gegevens te verbeteren. Positief is ook dat de actieplannen socialefraudebestrijding ruim aandacht besteden aan de verschillende individuele controles en de onderlinge samenwerking tussen de inspectie- en controlediensten.

Tot slot hebben vele federale administraties en instellingen geïnvesteerd in de opvolging van de steunmaatregelen, vaak in samenwerking met tijdelijke werkgroepen en externe partners, en hebben ze individueel al evaluaties uitgevoerd of in het vooruitzicht gesteld. Het Rekenhof zag echter geen indicaties van een overkoepelende evaluatie van het federale steunbeleid, wat nuttig zou kunnen zijn voor de uitwerking van een draaiboek voor toekomstige crisissen.

Bron: Rekenhof