Alexandre Jollien, een Zwitserse filosoof, schreef dit in een dossier in de RAF: “Twijfels, zorgen, huichelachtigheid, tonnen onrust verbieden ons enig respijt. Het is als een dikke mist die de geest sluiert. Hoewel 98% van mijn ergste rampscenario’s nooit werkelijkheid werden, maak ik me om het minste zorgen. Zorgen en angst zijn als golven op het oppervlak van een kalm meer. Een opgelost probleem maakt plaats voor een ander, zoals golven die elkaar opvolgen, de één na de ander…”

Hij verklaarde ook in een recent persbericht hoe hij uit deze verwarring geraakt: “Proberen iemand anders te helpen, haalt mij uit de mist. Nietzsche zei dat je, om de dag te beginnen, moest beginnen door je af te vragen hoe je vandaag iemand zou kunnen helpen … ”

Als we naar deze woorden luisteren, moeten we ons wel afvragen of het uiteindelijk geen perfecte beschrijving is van het human resources management, het doel ervan en wat onze motor zou moeten zijn?
We weten dat het managen van mensen zowel erg simpel als erg complex kan zijn. Het is mogelijk het te benaderen in een strikte business logica van ondersteuning van de business en reageren op de onrust op de markt door het personeel en de procedures aan te passen. ‘De slopende wet van de geest’, waarop Alexander Jollien zinspeelde, kunnen we gemakkelijk vergelijken met de slopende wet van de markt … deze die ons regelmatig verwijdert van de basisprincipes van respect en ontwikkeling van de mens.

Welke mogelijkheden zijn er om de mistsluiers in ons hoofd te verjagen?
Het zit zo. We zijn aanwezig, hier en nu, als managers en leidinggevenden, om mensen die hulp nodig hebben verder te helpen. Sommigen hebben een tekort aan zelfvertrouwen, anderen aan competenties. Maar allen mogen van ons verwachten dat we beslissen hen te begeleiden in hun professionele traject, dat zich sowieso, op één of andere manier, vermengt met het privéleven.

Elke dag beginnen door zich af te vragen hoe we vandaag iemand kunnen helpen? Ik wil wedden dat we zo onze grootste bijdrage kunnen leveren aan de performance van onze bedrijven.

Jean-Paul Erhard