Zomer 2025. De perfecte tijd om uit te schakelen. Om je batterijen op te laden. Om wat tijd te nemen om na te denken, dankzij de vertraging in het algemene volume van de activiteit. Kom op, stop met dromen. Dit is niet langer de realiteit van de arbeidsmarkt. Onze ritmes zijn veranderd. Dit is duidelijk niet het moment om de dossiers op te bergen en belangrijke vergaderingen te plannen voor de start van het nieuwe schooljaar in september. Er zijn onmiddellijke uitdagingen en die kunnen niet wachten.

We nemen nu verschillende pauzes per jaar. En de meest bevoorrechten onder ons gaan 3 of 4 keer per jaar op vakantie. Daar valt niets over te zeggen. Aan de andere kant geeft het ons wel de gelegenheid om een kleine algemene zomerboodschap te delen met degenen die denken dat onze economie de komende 9 weken in een staat van lethargie zal verkeren. Dat is niet zo. Laat maar horen…

Adequate timing om administratieve onzekerheden op te helderen…

Tot 21 juli staat ons een bijna zekere stormloop op de regelgeving te wachten. Elk jaar, aan de vooravond van het parlementaire reces, profiteren de politieke kabinetten van de vakantie en de apathie van de sociale partners om de laatste hand te leggen aan een reeks bepalingen die de arbeidsmarkt wijzigen. Dit ritueel schokt niemand meer. Het lot van mensen die bedreigd worden met uitsluiting van werkloosheid, gepensioneerden en kandidaten voor vervroegd pensioen, en begunstigden van thematisch verlof zal deze zomer geregeld worden. We gaan echter niet heftig protesteren, want de vakbonden – waarvan het mobilisatievermogen langzaam afneemt – liggen aan het strand. Rust en stilte.

Continu beheer van bedrijfscycli en energie

De zomer is ook een tijd waarin teams op de proef worden gesteld. De werkzaamheden stoppen niet, maar de teams worden kleiner. De constante werkdruk moet worden verdeeld onder degenen die op hun post blijven. Onze medewerkers nemen dus om de beurt de dossiers van hun collega’s over.

In feite is deze periode een goede illustratie van hoe het werktempo door de jaren heen is veranderd. Het is geen sprint en ook geen marathon. Gewoon een opeenvolging van stappen (je hoeft je toch niet te haasten!), soms geforceerd, soms ontspannen. En deze opeenvolging vereist dat we ons vermogen om hoogte- en dieptepunten af te wisselen voortdurend verbeteren. Er is dus geen sprake van dat we stoppen als het mooi weer wordt. Integendeel… Er zullen ongetwijfeld rustfasen zijn, voorafgegaan door een lukrake voorbereiding door onze afwezigen en onvermijdelijk gevolgd door een pijnlijke terugkeer om weer op snelheid te komen.

Terugkerend thema van ongelijkheid

Tot slot, en wat nu volgt heeft misschien nog meer weerklank in de context van het wijdverspreide conflict dat ons omringt, zijn de komende twee maanden – en de vakantieperiode in het algemeen – ook een wrede herinnering aan de ongelijkheid die toeneemt. Rust, comfort, ontsnappen… Aan al deze vreemde ‘concepten’ hangt een prijskaartje. En onze ervaringen ermee kunnen soms heel verschillend zijn. De verbinding verbreken en onze batterijen opladen is een luxe die niet iedereen zich kan veroorloven.
Misschien is de tijd gekomen om natuurlijk tijd voor onszelf te nemen, maar ook om tijd voor anderen te nemen en meer dan ooit de goede redenen voor ons samenzijn te cultiveren.

Ons doel voor de zomer is dus om een gemeenschapsgevoel te cultiveren, manieren te vinden om iedereen de tijd te geven om samen te komen en de solidariteit te versterken van de teams die dagelijks werken met een kleiner aantal medewerkers… Een beetje lichtheid, een beetje zachtheid en veel goed humeur: het recept voor een geweldige zomer, die we je aanraden vandaag te beginnen.

Jean-Paul Erhard