Van de ondernemingen met minder dan 10 werknemers, doet momenteel 9,35% een beroep op een tijdsregistratie- of planningspakket, of een aanwezigheidssysteem. Dat blijkt uit een analyse van hr-dienstengroep Liantis naar aanleiding van het nieuws dat de overheid werkgevers zou verplichten om zo’n systeem in te voeren. Bij grotere ondernemingen blijkt dat dit al vaker gebruikt wordt: 54,26% van de werkgevers met 50 tot 99 medewerkers werkt hiermee.

Bedrijven zouden vanaf 1 januari 2027 een systeem moeten op­zetten waardoor medewerkers kunnen registreren hoeveel uren ze gewerkt hebben. Dat hoeft niet per se een klassieke prikklok te zijn, zo zou zijn beslist in de marge van de begrotings­gesprekken.

Onder meer UNIZO kwam al met kritiek op de maatregel. De werkgeversorganisatie hekelt vooral de extra bron van administratieve last. Bovendien blijkt uit hun bevraging dat heel wat werkgevers helemaal niet staan te springen om de prikklok in te voeren.

Doen werkgevers het al?

Uit een eerste analyse van hr-dienstengroep Liantis bij een klantenbestand van iets meer dan 48.000 werkgevers blijkt dat sommige werkgevers op vandaag al werken met een plannings- of registratietool. Al blijkt dat erg beperkt te zijn. Vooral kleine werkgevers doen dit op vandaag weinig.

• 2,33% van de werkgevers met 1 tot 4 medewerkers
• 9,35% van de werkgevers met 5 tot 9 medewerkers
• 16,25% van de werkgevers met 10 tot 19 medewerkers
• 29,82% van de werkgevers met 20 tot 49 medewerkers
• 54,26% van de werkgevers met 50 tot 99 medewerkers
• 76,99% van de werkgevers met 100 tot 199 medewerkers.

“Op vandaag wordt dit eerder gebruikt om het werk te organiseren binnen een onderneming, en niet zozeer om arbeidstijd te controleren”, vertelt Toon Bronselaer, service development manager bij Liantis. “Zeker in de kmo-leefwereld is er vaak een directe band tussen werknemers en werkgevers, en vooral directe communicatie, waardoor een controlemechanisme niet opportuun is. Bovendien is flexibiliteit zowel in kleine als grote organisaties op vandaag erg belangrijk. De verplichte invoering van zo’n systeem, kan dat voor een stuk in de kiem sporen en zelfs contraproductief werken.”

Hoe zit het juridisch?

Volgens Liantis zullen de modaliteiten – als deze verplichting er komt – best opgenomen worden in het arbeidsreglement. “Daarin zal staan hoe het systeem precies werkt en wat medewerkers hiervoor moeten ondernemen”, klinkt het bij Liantis. “Het is alvast allemaal nieuw, want een prikklok is in ons land nooit algemeen verplicht geweest.” Er bestaan wel uitzonderingen. Bij het gebruik van glijdende uurroosters bijvoorbeeld is er een verplichting om een tijdsopvolging bij te houden zodat duidelijk wordt hoeveel de werknemer per dag werkt en in welke mate het teveel gewerkte nog moet ingehaald worden.”

Maar wat met bijvoorbeeld met medewerkers zoals managers die niet meteen aan bepaalde arbeidsduurregels moeten voldoen? “Als een werknemer niet aan de arbeidsduurregels moet voldoen, zoals een leidinggevende of iemand in een vertrouwenspost, dan zal die ook niet onder het toepassingsgebied van de regels van tijdsregistratie vallen. Mocht de overheid beslissen dat dat wel zo is, dan zouden alle basisprincipes van de arbeidsduur volledig herbekeken worden. Het is maar de vraag of dat ook zal gebeuren.”

Bron: Liantis