Ondanks de versoepeling van de reglementering rond telewerk zullen nog niet alle werknemers voltijds terugkeren naar kantoor na meer dan een jaar afwezigheid. Nu de zomervakantie voor de deur staat, overwegen sommigen de mogelijkheid van telewerken vanuit een tweede verblijf, in België of in het buitenland. Kan dat? Is dat legaal? En welke formaliteiten en gevaren zijn eraan verbonden? Lindiane Islami van Group S licht toe.
Zodra de gezondheidscrisis achter de rug is, is het zo goed als zeker dat telewerken in de toekomst de nieuwe norm wordt, die binnen elke sector of onderneming anders zal worden toegepast. Nu de zomervakantie voor de deur staat, stellen steeds meer werknemers de vraag of ze mogen telewerken vanuit een tweede verblijf in België of zelfs in het buitenland.
Lindiana Islami, Legal Advisor bij Group S vertelt ons er meer over: “Je moet weten dat er op internationaal niveau geen specifieke reglementering bestaat over telewerken in het buitenland. Op Europees niveau is de kaderovereenkomst inzake telewerken van 2002 van toepassing. Tijdens de pandemie werden enkele uitzonderingen gemaakt op het gebied van de sociale zekerheid en de fiscaliteit, met name voor grensarbeiders. Het is wel belangrijk om op voorhand te overleggen met je werkgever voordat je in het buitenland gaat telewerken, vooral met het oog op verzekeringskwesties bij arbeidsongevallen.”
In overleg met de werkgever!
In principe vloeit de mogelijkheid om in het buitenland te telewerken voort uit de wil van beide partijen, de werkgever en de werknemer. Voor verzekeringsdoeleinden wordt je gebruikelijke woonplaats beschouwd als je officiële telewerkplek. Zonder voorafgaand overleg met de werkgever kan het gebeuren dat een ongeval in je tweede verblijf niet als een arbeidsongeval wordt beschouwd. Bij gebrek aan een rechtskeuze geldt voor de arbeidsovereenkomst de wetgeving van het land waar de werknemer gewoonlijk zijn arbeid verricht.
Wat de sociale zekerheid betreft, vallen de werknemers slechts onder de wetgeving van één staat. Personen die in een lidstaat als werknemer actief zijn, zijn dus onderworpen aan de wetgeving van die lidstaat. De pandemie heeft echter tot een tijdelijke afwijking geleid, waardoor de RSZ het effect van telewerken voor grensarbeiders tot 30 juni 2021 kon neutraliseren.
Maar telewerken vanuit een andere plek dan je thuisplek kan niet alleen gevolgen hebben voor de sociale zekerheid, maar ook voor de fiscale situatie van de werknemer. “De belasting is immers verschuldigd in de staat waar de diensten worden verricht, zodat de werknemer dubbel kan worden belast als zijn tweede verblijfplaats zich in het buitenland bevindt. Om dit te vermijden, moeten strikte voorwaarden worden nageleefd en moeten vooraf bepaalde formaliteiten worden vervuld, denk aan het toevoegen van een addendum aan de arbeidsovereenkomst, dit alles in overleg met de werkgever”, besluit Lindiana Islami, Legal Advisor bij Group S.