De tijd onder controle houden is een (onoverkomelijke?) uitdaging voor managers die leiding geven aan teams en werknemers die op zoek zijn naar roosters die aansluiten bij hun prioriteiten…
Waarom is onze geestelijke gezondheid in gevaar? Tijd.
Wat motiveert werknemers om nieuwe carrièrepaden te kiezen? Tijd.
Wat zijn de populairste alternatieve beloningsoplossingen? Tijd.
Het is de essentiële variabele, degene die de meeste van onze beslissingen en onze gemoedstoestand beïnvloedt, en toch zijn we vaak toeschouwers die wachten tot het voorbij is.
We vragen ons nu af of het proberen, met alle bescheidenheid, om de tijd beter te beheren misschien gewoon de beste manier is om de ervaring van de werknemer te verbeteren.

De belangrijkste ontwikkeling in wat we nu hybride werken noemen, betreft de arbeidstijd. Er is onder andere de uitbreiding van de tijd die aan werk wordt besteed en de noodzaak om ons aan te passen aan een digitale economie die vaak gebaseerd is op snelheid van uitvoering. Omgaan met bedrijven die vrijwel 24/7 actief zijn is niet het belangrijkste ‘probleem’ waarmee we te maken hebben. Hier zijn drie andere ‘kleine zorgen’ over tijd die volgens ons met een frisse blik moeten worden bekeken.

Gefragmenteerde teams synchroniseren

Een van de grootste uitdagingen voor onze bedrijven vandaag de dag is het (her)vinden van een soepele manier om onze projecten te monitoren. Samenwerking tussen teams die elkaar zelden ontmoeten (soms hebben de leden elkaar zelfs nog nooit ‘in het echt’ gezien…) is nooit gegarandeerd. Individuele persoonlijke prioriteiten, werkuren die niet synchroon lopen en slechte digitale communicatie zijn allemaal obstakels die overwonnen moeten worden.
Het beheren van de synchroniciteit van werknemers wordt vaak een uitdaging op zich. Met collega’s die zowel afhankelijk van elkaar als egocentrisch zijn, is dit geen gemakkelijke taak.

Tijd voor jezelf, natuurlijk. Maar vooral tijd voor anderen.

Het is zeker legitiem om meer vrije dagen of rustdagen te hebben. We werken korter en intensiever, waardoor ons lichaam in veel gevallen op de proef wordt gesteld. De existentiële zoektocht naar meer tijd voor jezelf behoort daarom tot de orde der dingen.
Wat ons nog dringender lijkt, en ongetwijfeld moeilijker te bereiken, is de behoefte om tijd te hebben om aan anderen te besteden… De kwestie van de beschikbaarheid van managers wordt in al onze organisaties aan de orde gesteld. Als onderdeel van hun dagelijkse of wekelijkse planning wordt managers tegenwoordig gevraagd om tijd (!) vrij te maken voor hun personeel. Heel eenvoudig.

Langetermijndenken onderdeel maken van het DNA van onze organisaties?

Achter de operationele problemen die we elke dag weer tegenkomen, gaat ook een iets globalere reflectie schuil over onze relatie met de tijd. We worden geconfronteerd met een toenemend aantal tegenstrijdigheden, te beginnen met het centraal stellen van duurzame ontwikkeling in onze prioriteiten en het tegelijkertijd beheren van onze zeer korte termijn horizon. We moeten fundamenteel werk verrichten zodat iedereen in onze organisaties perspectief en geduld in zijn dagelijks leven kan integreren.
Het is een uitdaging om de tijd te willen nemen als het ongrijpbaar lijkt. Maar het kan ook de enige manier zijn om een serene en veelbelovende toekomst te garanderen.

Voor velen van ons klinkt het beheersen van tijd misschien als een esoterisch debat. Toch is dit de concrete realiteit waar we het hier over hebben. De ideeën die we rondstrooien, de concepten die we misbruiken, dienen in de eerste plaats om de mogelijkheden voor verbetering die in onze bedrijven in overvloed aanwezig zijn, vast te leggen. We hechten zoveel waarde aan tijd dat we het essentieel vinden om er al onze aandacht aan te besteden. Het is een kwestie van gezondheid en evenwicht, ruim voordat we voldoen aan de geheime en utopische ambitie om misschien op een dag de baas over de klokken te zijn.

Jean-Paul Erhard