De kosten van gezondheidszorg zitten sinds de covidepidemie in stijgende lijn. Tegelijk zijn de noden van patiënten gewijzigd – en dus ook de behoeften van de werknemers in het kader van hun groepsverzekering. De vraag is dus: wat dekken verzekeraars wel/niet, en hoe beantwoordt dat aan de verwachtingen van werknemers in 2023? En hoe gaan verzekeraars en werkgevers daar dan mee om? Adviesbureau Mercer Marsh Benefits bevroeg hierover 223 verzekeraars in 58 landen, waaronder België.

Sinds de covidepidemie zijn de kwaliteit (48%) en de toegankelijkheid (73%) van openbare gezondheidszorg drastisch verslechterd, terwijl in de private gezondheidszorg de kwaliteit (40%) wel verbeterd lijkt te zijn, zeggen de belangrijkste Europese verzekeraars.

Anderzijds stellen ze ook vast dat de betaalbaarheid erg verslechterd is (50% in de private gezondheidszorg, 35% in de openbare gezondheidszorg).

Dit onderzoek legt echter ook opvallende pijnpunten bloot bij de Europese verzekeraars, vooral op het vlak van mentale gezondheid en typisch vrouwelijke behandelingen.

Geestelijke gezondheidszorg nog te weinig gedekt

Ondanks de groeiende aandacht voor de mentale gezondheid van medewerkers, blijven er op dit vlak nog grote lacunes in hoe medische verzekeraars hier vandaag mee omgaan. De traditionele zorg, zoals therapie, klinische behandeling en medicatie wordt doorgaans gedekt. ​

Tegelijk stelt het onderzoek vast dat hoewel 85% van de verzekeraars zegt psychologische of psychiatrische begeleiding te dekken, dit in meer dan de helft van de gevallen beperkt is tot maximaal 10 sessies. Hierdoor biedt de groepsverzekering in de praktijk onvoldoende ondersteuning.

Bovendien zegt bijna de helft van de werknemers nood te hebben aan ‘dekking’ door de verzekeraar van zorg en diensten voor jongeren, tieners en hun ouders op het vlak van mentale gezondheid, socialisatie en leerproblemen van jongeren. Toch zit dat bij slechts een derde van de verzekeraars inbegrepen.

42% heeft ook behoefte aan alternatieve geestelijke gezondheidstherapie, maar dat wordt slechts door 17% van de verzekeraars gedekt – en bijna de helft zegt ook geen plannen te hebben om dat te gaan doen.

Er is meer aandacht voor geestelijke gezondheidszorg bij particuliere ziektekostenverzekeringen. Maar het blijft een blinde vlek voor veel bedrijven, en de dekking is minder consistent dan voor sommige andere gezondheidsgebieden. Emotionele en mentale gezondheid worden een steeds grotere risicofactor en werkgevers moeten zich bewust zijn van de omvang en de kwaliteit van de ondersteuning door verzekeraars.

Onvoldoende aandacht voor vrouwelijke gezondheidsproblemen

Verzekeraars bieden slechts sporadisch ondersteuning aan voor vrouwelijke gezondheidsproblemen. Zo blijkt dat meer dan de helft van de Europese verzekeraars reproductieve geneeskunde of typisch vrouw-gerichte gezondheidszorg niet in hun plannen dekt.

De meest opvallende zijn:

• Invriezen van eicellen of sperma (60%)
• Materiaal en ondersteuning voor lactatie (coaching, kolven, hygiënische opslag, …) (63%)
• Gezinsplanning voor de conceptie (55%)

Ook noodzakelijke zorg rond vruchtbaarheid (bv. IVF) wordt door bijna 40% van de Europese verzekeraars niet gedekt, net zomin als zorg en ondersteuning tijdens de menopauze.

Werkgevers die de gendergelijkheid op de werkvloer willen verbeteren, doen er goed aan om met hun verzekeraar na te gaan hoe ze aan deze reële maar onbeantwoorde noden tegemoet kunnen komen. Deze specifieke vrouwelijke gezondheidszorg levert vandaag hiaten op die zeker aangepakt moeten worden.

Bron: Mercer