De eerste resultaten van de nationale seksisme-enquête ‘#Youtoo?’ zijn bekend. Het betreft de cijfers rond seksuele intimidatie op het werk. Uit de recente studie van het Instituut voor de gelijkheid van vrouwen en mannen blijkt dat 9% van de Belgische vrouwen en 4% mannen er ervaring mee heeft. Jongeren blijken het kwetsbaarst.

Het Instituut lanceerde in april 2020 de nationale seksisme-enquête ‘#Youtoo’, waarin seksisme breed onderzocht werd op verschillende levensdomeinen. Meer dan 4500 Belgen namen deel aan dit onderzoek via een aselecte steekproef via het Rijksregister of de open enquête. De eerste resultaten, met betrekking tot seksuele intimidatie op het werk, zijn nu geanalyseerd.

Ervaring met seksuele intimidatie werd bevraagd aan de hand van drie interacties: intiem aangeraakt worden, verwacht worden te flirten of verwacht worden met een leidinggevende of klant naar bed te gaan. 9% van de vrouwen en 4% van de mannen maakte dit ooit mee op het werk. Opvallend: jongeren lijken makkelijker uitgekozen te worden als doelwit. Zowel mannen (10%) als vrouwen (7%) onder de 25 jaar hadden minstens één van deze ervaringen het afgelopen jaar.

Wanneer gepolst wordt naar hun standpunten, vindt 93% van de vrouwen en 73% van de mannen het absoluut onaanvaardbaar dat een leidinggevende hen een seksueel voorstel zou doen. Voor seksuele voorstellen van collega’s dalen die cijfers naar respectievelijk 82% en 59%. Voor minder uitgesproken vormen van mogelijk seksueel getint gedrag, zoals aangesproken worden met “schatje”, lopen de meningen veel meer uiteen.

Uit de getuigenissen blijkt dat mensen die seksuele intimidatie meemaken, niet altijd weten hoe ze hierop moeten reageren. Vaak ondernemen zij niets. Wanneer er toch naar de hiërarchie wordt gestapt, wordt hun probleem vaak niet ernstig genomen. Respondenten geven aan dat hun grenzen aangeven werd afgedaan als “flauw” of “asociaal”.

“De werkomgeving moet in de eerste plaats een veilige plek zijn voor iedereen” duidt Liesbet Stevens, adjunct-directrice van het Instituut. “Het is echter ook de plek waar veel mensen met elkaar in interactie zijn en waar soms ook relaties ontstaan. We stellen vast dat er veel onduidelijkheid is over wat in een werkcontext (on)gepast is, wat het voor slachtoffers van seksuele intimidatie moeilijk maakt hun grenzen aan te geven. Er is nood aan een gedeelde gedragscode, waar mensen hun eigen gedrag of dat van een collega aan kunnen aftoetsen. Dit geeft ook een houvast aan vertrouwenspersonen en preventieadviseurs om te reageren op meldingen van seksuele intimidatie. Zo moet bijvoorbeeld duidelijk zijn dat op het werk seksuele voorstellen van een leidinggevende aan een medewerker niet acceptabel zijn. Ook zou een organisatie extra oog moeten hebben voor de kwetsbare positie van jonge werkkrachten. Een open beleid en goede bedrijfscommunicatie zijn hierin onontbeerlijk.”

In een advies van 2018 wijst het Instituut erop dat seksuele intimidatie erkend zou moeten worden als een vorm van discriminatie op grond van geslacht (M/V/X). Daarnaast kan België door het Verdrag nr. 190 van de Internationale Arbeidsorganisatie (IAO) over de uitbanning van geweld en intimidatie op het werk te bekrachtigen opnieuw een voortrekkersrol opnemen in de strijd voor gendergelijkheid.

Bron : Instituut voor de gelijkheid van vrouwen en mannen – Meer informatie over het onderzoek #YouToo? en de resultaten over seksuele intimidatie op het werk op de website van het Instituut