De COVID-19-pandemie veroorzaakt een economische en arbeidsmarktcrisis die de wereldwijde werkloosheid kan doen stijgen met bijna 25 miljoen, zo blijkt uit een nota van de Internationale Arbeidsorganisatie (IAO). Een internationaal gecoördineerde beleidsreactie, zoals gebeurde tijdens de financiële crisis van 2008/9, zou de impact op de wereldwijde werkloosheid gevoelig beperken.

De nota COVID-19 and the world of work: Impacts and responses roept op om dringend gecoördineerd maatregelen te nemen op grote schaal, rond drie pijlers: werknemers op de werkplek beschermen, de economie en werkgelegenheid stimuleren, en banen en inkomens ondersteunen.

Deze maatregelen omvatten het uitbreiden van de sociale zekerheid, het behoud van banen ondersteunen (arbeidstijd inkorten, betaald verlof en andere), en belastingverlagingen en financiële steun, ook voor micro-, kleine en middelgrote ondernemingen. De nota stelt ook fiscale en monetaire beleidsmaatregelen voor, en krediet- en financiële ondersteuning voor bepaalde economische sectoren.

Op basis van verschillende scenario’s over de impact van COVID-19 voor de wereldwijde groei van het BBP, schat de IAO dat de huidige werkloosheid (188 miljoen in 2019) zal stijgen: tussen de 5,3 en 24,7 miljoen mensen zullen werkloos worden. Ter vergelijking: de financiële crisis van 2008-9 deed de werkloosheid stijgen met 22 miljoen.

Er zal ook een toenemend gebrek aan werkgelegenheid ontstaan op grote schaal, aangezien de economische gevolgen van de uitbraak van het virus gepaard gaan met kortere arbeidstijden en lagere lonen.

Een daling van de werkgelegenheid betekent ook een belangrijk inkomensverlies voor veel werknemers. De studie schat dat dit zal oplopen tot 860 miljard à 3.4 triljoen Amerikaanse dollar tegen eind 2020. Dit zal dan weer de consumptie doen dalen, en dit bemoeilijkt de vooruitzichten voor bedrijven en economieën.

“Dit is niet alleen een internationale gezondheidscrisis, het is ook een economische en arbeidsmarktcrisis die een enorme impact heeft op de mensen,” zei Guy Ryder, de Directeur-generaal van de IAO. “In 2008 toonde de wereld zich verenigd om de gevolgen van de internationale financiële crisis aan te pakken, en het ergste werd afgewend. “We hebben nu nood aan dit soort leiderschap en vastberadenheid,” zei hij.

De nota van de IAO waarschuwt dat bepaalde groepen onevenredig zwaar getroffen zullen worden door de jobscrisis, en dit kan de ongelijkheid nog vergroten. Het gaat om mensen in laagbetaalde jobs, jongeren en oudere werknemers in het bijzonder, maar ook vrouwen en migranten.

“In tijden van crisis zoals deze, hebben we twee belangrijke instrumenten die de schade kunnen helpen beperken en het vertrouwen kunnen herstellen. Ten eerste de sociale dialoog, die van vitaal belang is om het vertrouwen van de mensen te winnen en steun te krijgen voor de maatregelen die nodig zijn om deze crisis het hoofd te bieden. Ten tweede bieden de internationale arbeidsnormen een stevige basis voor beleidsreacties die gericht zijn op een duurzaam en rechtvaardig herstel. Er moet alles aan worden gedaan om de schade voor de mensen in deze moeilijke tijd tot een minimum te beperken,” besloot Ryder.

Bron: ILO