De coronacrisis heeft niet meteen gezorgd voor lagere verwachtingen op vlak van salaris bij de Belgische werknemers. Voor ruim een derde is dat salaris in het voorbije jaar alleen maar belangrijker geworden. Meer dan 80% heeft geen begrip voor het (tijdelijk) bevriezen van loonsverhoging of bonussen of het (tijdelijk) verlagen van salaris. Een kwart van de werknemers mikt op een salarisverhoging. Van inleveren is geen sprake, zelfs niet om de eigen job of die van collega’s daardoor te redden.

“Corona heeft bij de Belgische werknemers niet gezorgd voor andere verwachtingen als het op hun loon aankomt. Mensen hebben er nauwelijks begrip voor dat aan hun inkomen geraakt wordt, integendeel: vaak willen ze een salarisverhoging. Inleveren is al helemaal niet aan de orde”, zegt Arjan Vissers, verantwoordelijk voor strategie bij Indeed.

Het salaris tijdens het voorbije corona-jaar alleen maar belangrijker geworden. Een derde geeft dat expliciet aan: prijsstijgingen, een gedaald gezinsinkomen en het toegenomen belang van financiële zekerheid dragen daartoe bij. Maar het belang van het salaris blijkt eveneens uit andere parameters.

“Zo zeggen zeven op de tien werknemers open te staan voor een andere job, 17% zegt zelfs actief op zoek te zijn. Bij de werknemers jonger dan 30 jaar zegt zelfs 23% dit jaar zeker van job te willen veranderen. Voornaamste reden: mensen willen een beter salaris”, zegt Vissers. Voor Waalse werknemers zijn de ‘aanvullende arbeidsvoorwaarden’ (zoals thuiswerken, flexibele werkuren of carrièremogelijkheden) een belangrijkere reden om te veranderen dan voor hun Vlaamse collega’s.

Nauwelijks begrip voor financiële problemen werkgever

Slechts 22% van de werknemers erkent dat zijn werkgever de voorbije 12 maanden met tegenvallende financiën te maken kreeg, terwijl 64% zegt dat dat niet het geval was. En die indruk laat zich voelen wanneer het gaat over het al dan niet toekennen van salarisverhogingen.

Meer dan acht op de tien werknemers heeft geen begrip voor het (tijdelijk) niet toekennen of bevriezen van promoties, bonussen of salarisverhogingen, omwille van de impact van corona op hun werkgever. Meer dan negen op de tien zegt het niet logisch te vinden dat ze om die reden (tijdelijk) een lager salaris (zouden) ontvangen.

Een kwart van de werknemers wil dan ook een salarisverhoging vragen in de loop van 2021, en mannen willen dat meer dan vrouwen (een op de drie tegenover een op de vijf). Gemiddeld willen deze werknemers net geen tien procent opslag.

Als er geen ruimte is voor een salarisverhoging wil 46% andere voordelen in de plaats aanvaarden.
Inleveren is voor twee derde van de werknemers niet aan de orde. Een kwart wil wel inleveren als ze daarmee hun eigen job kunnen veiligstellen. In Wallonië loopt dat aantal op tot ruim een op de drie. Om collega’s hun job te laten houden, wil 20% eventueel wel inleveren op het eigen loon. Opvallend: mannen zijn hiertoe vaker (25%) bereid dan vrouwen (16%).

Een op de vijf heeft zijn werknemers gevraagd om akkoord te gaan met een (tijdelijke) salarisvermindering. Dat aantal ligt bij Waalse werkgevers (30%) dubbel zo hoog dan bij Vlaamse (15%). Ruim een kwart van de werkgevers heeft ook effectief (een deel van) het salaris van de werknemers ingehouden. Dat gebeurde bij 22% van de Vlaamse en bij 32% van de Waalse werkgevers.

Een derde vindt het ook logisch dat promoties, bonussen en salarisverhogingen tijdelijk niet worden toegekend aan die werknemers. Opnieuw is er een groot verschil tussen de Waalse (45%) en de Vlaamse (27%) werkgevers.

Vissers: “Toch geloven ze niet dat ze hierdoor werknemers zullen verliezen: twee op de drie heeft er vertrouwen in dat medewerkers aan boord zullen blijven als er geen salarisverhogingen komen.”

Bijna de helft van de werkgevers (48%) is (waarschijnlijk) niet bereid om salaris in te leveren om werknemers hun baan te laten behouden. Ze zijn echter wel bereid om salaris in te leveren om de eigen baan te behouden (46%). In Vlaanderen daalt dat aantal tot slechts 35%, in Wallonië is dat 54%.

Bron: Indeed – Dit onderzoek van Indeed vond plaats tussen 14 en 21 januari 2021 bij 1013 Belgische werknemers en 210 Belgische werkgevers.