Belgen scholen zich niet bij via betaald educatief verlof! In 2018 maakte 1,9 % van de werknemers in de private sector gebruik van het systeem van betaald educatief verlof (BEV). Dat het percentage nog is gezakt is verrassend: 2,0 % werknemers met BEV in 2017 was al een laag percentage en ondanks het toenemend belang van continue bijscholing, opteert de Belgische werknemer maar weinig voor betaald educatief verlof. Ook zijn er opvallende regionale verschillen. In Wallonië maakt slechts 1% van de werknemers gebruik van het betaald educatief verlof, de helft van het gemiddelde voor Vlaanderen (2%). Het betaald educatief verlof is een gewestelijke bevoegdheid en vanaf 1 september krijgt het BEV in Vlaanderen een doorstart in de vorm van een nieuw Vlaams Opleidingsverlof (VOV), een systeem dat meer performantie nastreeft voor werknemers die een arbeidsmarktgerichte of loopbaangerichte opleiding willen volgen.

Het stelsel van het betaald educatief verlof voorziet dat een werknemer die bepaalde opleidingen volgt, hiervoor bij zijn werkgever een aantal extra verlofuren kan opnemen. We mogen ervan uitgaan dat het aantal uren betaald educatief verlof een zeer goede indicatie is van het aantal opleidingen dat door werknemers op eigen initiatief wordt gevolgd.

1,9 % van de Belgische werknemers in de privésector maakte in 2018 gebruik van betaald educatief verlof (BEV), zo blijkt uit de cijfers van ACERTA. Daarmee daalt het gebruik van het betaald educatief verlof al voor het vijfde jaar op rij.

De 1,9 % werknemers die zich wel bijscholen via het stelsel van betaald educatief verlof, bleven in 2018 gemiddeld 51 uur afwezig van het werk om deze reden. In 2017 was dat nog 58 uur. Daarmee bereiken ze weliswaar ruim het vooropgestelde minimum van 32 uur, maar ze blijven wel ver af van het maximum van 120 uur.

Dirk Wijns, Director Acerta Consult: “Educatief verlof is maar een van de vele opleidingsmogelijkheden. Het is één van de mogelijkheden die een werknemer heeft om met een tegemoetkoming een opleiding te volgen. We stellen vast dat werknemers er weinig en ook almaar minder, voor opteren. Dat betekent niet automatisch dat werknemers niet zouden (willen) bijleren, maar ze doen het blijkbaar zelden via dit stelsel. Dat zij die er wel gebruik van maken aan 51 uur educatief verlof komen, betekent dat zij ook nog eens heel zuinig omgaan met de uren waarop ze aanspraak kunnen maken.”

Educatief verlof in Wallonië half zo populair als in Vlaanderen: 1% vs. 2%

De interesse in betaald educatief verlof is laag en blijkt bovendien heel erg te verschillen van regio tot regio. Het gemiddelde percentage van werknemers dat er gebruik van maakt, komt voor Wallonië nog niet aan de helft van het gemiddelde voor Vlaanderen: 1,0 % versus 2,0 %. Ook in het Brussels Hoofdstedelijk Gewest is betaald educatief verlof met 1,4 % van de werknemers die er gebruik van maakt minder populair dan in Vlaanderen.

Betaald Educatief Verlof (BEV) wordt Vlaams Opleidingsverlof (VOV)

Tot september zijn de regels voor educatief verlof nog in alle gewesten gelijk: overal geldt de vroegere, in oorsprong federale, regeling. Vanaf september wordt het betaald educatief verlof (BEV) in Vlaanderen geüpgraded naar het Vlaams Opleidingsverlof (VOV). In dat nieuwe Vlaamse stelsel zal er een striktere controle zijn op de erkende – arbeidsmarkt- en/of loopbaangerichte – opleidingen om zo voldoende kwaliteit te kunnen garanderen.

Dirk Wijns: “Of de nieuwe VOV-regeling een grote impact zal hebben op het gebruik van het systeem in Vlaanderen blijft nog af te wachten. Het VOV belooft wel een voor de werkgever transparanter systeem te worden, dat (op termijn) makkelijker administratief zal op te volgen zijn. Hoe dan ook is er tot 2021 ook nog het overgangsregime, dat inhoudt dat opleidingen die vóór 1 september 2019 zijn aangegaan nog tot en met het derde gevolgde jaar van de opleiding volgens het BEV systeem behandeld worden.”

Wallonië en het Brussels Hoofdstedelijk Gewest doen voorlopig geen melding van een aangepast stelsel voor educatief verlof, daar blijft de federale regeling van kracht.

Bron: de verzamelde gegevens zijn gebaseerd op de werkelijke gegevens van werknemers in dienst bij meer dan 40.000 werkgevers uit de private sector, waartoe zowel kmo’s als grote ondernemingen behoren.